E posso falar o nome dele novamente: Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício! Rafael Maurício!
68 vezes, para fugir do clichê...
Wesley PC> (salvo novamente)
DOIS É DEMAIS EM ORLANDO (2024, de Rodrigo Van Der Put)
Há uma semana
Nenhum comentário:
Postar um comentário